Dinsdag 28 december
Soms zijn er van die dagen dat je niet weet wat je moet schrijven, soms komt de inspiratie er dan toch.
Meestal schrijf ik op de momenten dat ik het even moeilijk heb, maar gelukkig doe ik dat niet altijd, gisteravond weer eens ouderwets ingestort.
Voelde het gewoon aankomen, het besef, wat er ineens is, het gemis, het gevoel van waarom overkomt me dit allemaal, ik weet niet precies wat het is.
Probeer ik, in tranen, aan Fem uit te leggen wat ik haar nog allemaal wilde vertellen, hardop.
Kan je vertellen dat dat een boel is.
Maar ik had ook nog zoveel vragen, krijg geen antwoorden…
Gisteren er even geen zin meer in, in het leven, dat zeg ik eerlijk…
Maar die momenten zijn er nou eenmaal, daar moet je even doorheen, ook dat besef ik heel goed. Net zoals dat de tijd alle wonden zal helen.
Duurt alleen zo verrekte lang, zou wel eens even in de toekomst willen kijken soms.
Op termijn zal het allemaal een stuk beter gaan worden, maar ik ben wel bang dat het nog niet klaar is met de ellende.
Geen verklaring voor, is gewoon een gevoel wat ik heb.
Via een oud collega heb ik voor Jan Willem, waar vorige week dat huiskamerconcert van de Opposites was, een kaartje kunnen regelen voor weer een rapband, of een hiphopband; De Jeugd Van Tegenwoordig.
Was uitverkocht, maar ik heb zo af en toe net de juiste contacten.
Er was maar één kaartje anders was ik ook wel meegegaan, zal best gaaf zijn.
Een kwartiertje later wordt ik gebeld, ook ik sta op de gastenlijst!
Mooi, afleiding, is toch echt het enige wat een beetje helpt.
Nog even de laatste dagen van 2010 een klein beetje aangenaam maken.
(bedankt Dies, voor het mogelijk maken daarvan, en de kaartjes)
Ik ga het bij dit korte stukje laten, morgen weer een dag.
Nog drie en halve dag… #2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten