vrijdag 10 december 2010

10 december

10 december

Ik zal maar eens snel even wat gaan schrijven, na de ontzettend negatieve bui die ik gisteren had.
Dat houdt dus in dat ik me, ondanks een afschuwelijk klote nacht, me wel redelijk goed voel vandaag!
Vanmorgen vroeg Femkes moeder aan de telefoon, en zowaar ook wat gelachen zelfs. Een soort van herkenning in dingen…
Morgen komt Harrie, eigenlijk altijd Harries genoemd en Fems hond dus, een weekendje logeren.
Daar heb ik wel zin in, lekker de bossen in, weer of geen weer.
En tenminste iemand om tegen aan te praten als ik ‘s nachts wakker lig.
Aangezien dit haar grote liefde is, ga ik er gemakshalve maar van uit dat ze er dan zelf ook wel een beetje zal zijn.

Een rare hond die Harries;
Vanaf het moment dat ik bij Fem thuis op bezoek kwam stikte het beestje van de jaloezie. Ik hoefde maar een arm om Fem heen te slaan, of even staan te knuffelen als ik binnen kwam, en hij werd jaloers.
Hij uitte dat door tussen ons in te gaan staan, tussen ons in te gaan liggen, of hij probeerde de aandacht op hemzelf te vestigen door in mijn mouwen te gaan bijten en dergelijke…
Gaande weg werd onze verstandhouding gelukkig wel beter, en zeker toen ik hem regelmatig mee de bossen in nam .
Dan liep ik van huis af het Stratumse Bos in, over een stuk hei de a67 over, weer een stuk hei, bossen, en nog een keer de snelweg over die naar Maastricht loopt en eindigde bij de Hut van Mie Pils.
Tegen die tijd hadden we er wel een uurtje of twee minimaal opzitten en was het tijd voor een trappistje. Fem kwam me dan weer met de auto halen (en dronk er natuurlijk ook wel ééntje mee).

Op een dag ben ik samen met mijn maatje Meindert gaan lopen.
Zoals bijna altijd had Fem d’n Harries een sjaaltje omgedaan en op een gegeven moment realiseren we ons dat we er wel erg gay uitzien, twee mannen en hun lieve hondje…
Juist op dat moment komen we twee vrouwen tegen die er zo op het oog uitzien alsof ze meer zijn dan vriendinnen.
Ik weet zeker dat ze ons niet zo vriendelijk begroet hadden als we een pitbull achtige bij ons hadden gehad…
Bij de Hut aangekomen dronken we met z’n drieën en Harries een trappistje, de laatste een bakje water natuurlijk. Na trappistje nummer twee tijd voor een bezoek aan het toilet, als ik daarvan terugkom kijkt Fem me enigszins boos aan en heeft Meindert een grimas op zijn gezicht.
Harries had me nagekeken naar het toilet, en had zitten janken omdat ik wegging. Nu was Fem natuurlijk jaloers!
Vanaf die dag mocht ik Fem een knuffel geven wanneer ik het wilde, en Harries keek tevreden toe.

Een fijn verhaal, en een mooie herinnering.
Ook al doet het nu wel even pijn…
Ik ga dit posten en het erbij laten voor vandaag, heb even een fijn gevoel!
En morgen is het mannenweekend!





1 opmerking:

  1. mooie blog Harm. Ik wens je heel veel plezier met Harries. Vanuit hier stuurt Poema een lief kopje naar jou en Harries! Geef Harries ook een lieve aai van me, tis een kei van n beest. Geniet zoals Fem ook van hem genoot en weer erg naar m uitkeek. Liefs, Ida

    BeantwoordenVerwijderen