9 december
Vroeg op.
Het eerste wat ik zie als ik naar buiten kijk is een joekel van een ster die aan de hemel staat te stralen. Ben meteen weer terug op aarde, en met mijn gedachten bij jou.
Loop naar beneden en geef een kus op je foto, ik vertel je dat ik je mis.
Het heeft een beetje gesneeuwd vannacht en langzaam breekt het zonnetje door.
Ik heb het gedaan gisteravond, mijn twitter account gedelete…
Één druk op de knop en weg is @HarmEindhoven, weet niet of ik daar spijt van ga krijgen, veel mensen met goede bedoelingen, maar ook een hoop die me puur en alleen uit sensatie zijn gaan volgen.
Een nieuwe account, een nieuw begin op twitter. Het enige verschil is dat ik de mensen die ik nu ben gaan volgen al kende, waarvan ongeveer de helft in het echt.
De rest volgde ik al langer, en die waren er ook al voor me toen mama overleed.
Ik vind het wel prima zo…
Ergens weet ik dat je af en toe bij me bent, heb in ieder geval veel van je ‘foute’ muziekjes in mijn hoofd. Je zit me een beetje te pesten zeker?
Het gaat vandaag geen topdag worden voel ik, en de komende tijd zullen die er ook wel niet gaan komen.
Ben zo blij als we een stuk verder zijn.
Ben nu alweer even wakker als ik aan het schrijven ben, heb nog geen bal gedaan eigenlijk. Moet echt weer het een en ander op gaan pakken maar dat valt allemaal nog niet mee. Zal wel gaan komen, hoop ik…
Later op de avond.
Af en toe moet ik maar even van me afschelden, zo langzaam maar zeker is het meer woede dan verdriet.
Dat lieg ik, het verdriet en gemis overheerst nu.
Heb vanmiddag wel even van me af kunnen praten, maar het is mijn gevoel, en steeds voel ik het zo dat mensen daar wel klaar mee zijn…
Zou ik ook wel willen, gewoon even klaar mee zijn, vergeten dat Fem er niet meer is, dat m’n moeder drie maanden geleden onverwacht moest gaan, dat m’n beste maat zijn kindje niet kreeg.
En dan noem ik maar wat dingen op die op mij de grootste impact hebben of hadden. Daarnaast zijn er in mijn naaste omgeving nog een aantal mensen die het met hun dingen moeilijk hebben…
Ik wil ook geen medelijden verder, vind het alleen allemaal niet eerlijk.
Niemand verplicht je dit te lezen, het is hoe ik me voel, and that’s it!
Zo, dat is er ook weer uit, als ik alleen maar gezellige dingen zou schrijven klopt dat ook niet helemaal natuurlijk.
Ik schrijf de dingen op, zoals ik me op dit/dat moment voel…
Morgen een nieuwe dag, misschien wel met wat meer positivisme…
Dikke kus,
Harm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten