20 december
Het blijf een sleutelwoord; afleiding.
Iedere ochtend als ik beneden kom een standaard ritueel, ik geef een kus op je foto en zeg hardop dat ik je mis, en vraag mama om wat steun.
Het is er ondanks zoveel leuke momenten niet fijner, of makkelijker op aan het worden.
Gisteren natuurlijk de laatste wedstrijd van PSV gekeken van dit jaar, met het afscheid van Afellay, die naar Barcelona vertrekt.
En daarna naar de markt om het glazen huis te zien, dit jaar is de serious request actie van 3 fm in Eindhoven. Het is gezellig met z’n allen, maar stiekem denk ik er toch aan dat je hier zo graag was bij geweest.
Had je geweldig gevonden, het lijkt wel een voorproefje op carnaval.
Eigenlijk denk ik heel de tijd aan Fem op dit soort momenten, en een paar uurtjes later lopen ook vandaag, de tranen weer over mijn gezicht.
Het is en blijft allemaal nog zo onwerkelijk.
Er viel weer een enorm pak sneeuw, het ziet er allemaal zo mooi uit buiten, maar toch geniet ik niet voor de volle 100%.
Per ongeluk kwam ik ook nog eens op een website terecht waar je appartement opnieuw te huur wordt aangeboden zaterdagavond.
Net op het moment dat ik me door het kerstboom verhaal me even zo fijn voelde.
Op dat moment ging het wel, maar daarna kwamen toch weer de herinneringen;
Aanbellen, naar boven, je deed de deur vast open en Harries kwam me met al z’n enthousiasme tegemoet.
Een kus.
De geur van lekker eten.
Een flesje wijn, of een jupiler, die je speciaal voor me had gehaald.
Even met de hond naar het veldje.
Beetje kletsen op de bank.
Iets kijken op tv.
Ik mis je zo lief meisje…
Een twitteraar heeft via serious request een concert ‘gewonnen’ van de Opposites bij hem thuis vanavond!
En ik ben uitgenodigd, helemaal fantastisch, en zeker weer heel veel afleiding vanavond!
Echt enorme zin in, leuke mensen, een vette band, wat wil je nog meer?
Ik ga er maar weer het beste van maken…
Komt goed, zou je zeggen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten